Ponownie TSUE wyrokuje na korzyść frankowiczów w dniu 21.09.2023 r.

Po raz kolejny TSUE opowiedział się wyraźnie po stronie osób, które posiadają kredyt w walucie frank szwajcarski. W dniu 21.09.2023 r. Sąd ten udzielił odpowiedzi na pytanie prejudycjalne skierowane przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieście, a sprawę rozpoznano pod sygn. akt C-139/22.

Polski Sąd rozpoznający sprawę powziął wątpliwość, jak procedować gdy postanowienie umowy kredytowej znajduje się w rejestrze klauzul abuzywnych UOKiK. Dodatkowo Sąd miał pochylić się nad kwestią obowiązku informacyjnego przedsiębiorcy wobec konsumenta, który jest jednak specjalistą w danej dziedzinie. Jednocześnie TSUE wypowiedział się w przedmiocie zastąpienia nieuczciwej klauzuli prawidłową, na życzenie konsumenta.

Warto odnotować, że 25 maja 2021 r. prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wpisał do krajowego rejestru klauzul niedozwolonych postanowienia wzorca umowy stosowanego przez mBank. I to te postanowienia znalazły się w umowie, którą ocenia właśnie warszawski Sąd. Jeśli nieuczciwa klauzula została przez organy krajowe wpisana do rejestru postanowień niedozwolonych, to nie ma potrzeby każdorazowego badania jego abuzywności. Mówiąc wprost rejestr klauzul niedozwolonych wystarczy, aby bez karkołomnych interpretacji i ocen uznać, iż ów klauzula powoduje nieważność umowy kredytowej.

Takie rozstrzygnięcie powinno w naszej ocenie spowodować przyspieszenie rozpoznania spraw frankowych, bez przesadnego postępowania dowodowego. Do wydania wyroku może okazać się wystarczająca sama analiza umowy pod kątem powszechnego rejestru klauzul. Trzeba jednak wiedzieć, że póki co rejestr klauzul UOKiK nie zawiera zbyt wiele takich klauzul. Pomocniczo można posiłkować się zestawieniem przygotowanym przez Rzecznika Finansowego.

TSUE oznajmił też, że obowiązek informacyjny przedsiębiorcy nie powinien mieć innego zakresu, jeśli dotyczy konsumenta „świadomego” i „nieświadomego”. Każdy konsument winien być traktowany w sposób jednakowy, niezależnie od tego, czy dana osoba jest w codziennym życiu specjalistą w danej dziedzinie.

Wyrok TSUE z całą pewnością umacnia pozycję frankowiczów w sporach sądowych z Bankami, ale też umacnia pozycję wszystkich konsumentów.

Foto: pixabay.com

Użytkowanie wieczyste stopniowo przechodzi do historii polskiego prawa

W środę 29.03.2023 r. Rada Ministrów zaakceptowała projekt zmian w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Nowelizacja ta to już drugi etap prac legislacyjnych, które prowadzą do faktycznej likwidacji instytucji użytkowania wieczystego. Pierwszy etap dotyczył uwłaszczenia właścicieli domów i mieszkań. Tym razem na reformie skorzystają przedsiębiorcy, którzy użytkują grunty komercyjne. Na zmianie skorzystają również spółdzielnie mieszkaniowe i wspólnoty mieszkaniowe.

Warto pamiętać, że w przypadku gruntów komercyjnych uwłaszczenie nie nastąpi z mocy prawa. Podmiot zainteresowany będzie musiał każdorazowo złożyć w urzędzie odpowiedni wniosek. W świetle przewidzianych zmian organ administracji co do zasady nie będzie mógł odmówić użytkownikowi wieczystemu sprzedaży użytkowanego gruntu. Przedsiębiorca musi jednak pamiętać, aby stosowny wniosek złożyć w ciągu roku od dnia wejścia w życie znowelizowanej ustawy. Po tym czasie wykup również będzie możliwy, ale już wyłącznie na zasadach ogólnych.

Projekt zakłada jednak pewne odstępstwa od tej reguły. Bowiem w przypadku gruntów niezabudowanych i rodzinnych ogródków działkowych zgodę na nabycie wyda właściwy kompetencyjnie organ samorządu terytorialnego. Akceptacja nastąpi wtedy, gdy użytkowanie wieczyste trwa minimum 10 lat. Są jednak takie kategorie nieruchomości, które ustawodawca wprost wyłączył spod reżimu prawnego w/w ustawy. Z roszczeniem o sprzedaż nie da się wystąpić w stosunku do gruntów powierzonych Agencji Mienia Wojskowego, Lasom Państwowym, parkom narodowym, Wodom Polskim etc.

Jako korzystne należy uznać zaproponowane warunki finansowe wykupu nieruchomości. Możliwe będzie wykupienie nieruchomości poprzez zapłatę 20-krotności dotychczasowej opłaty rocznej jednorazowo. Płatność za uwłaszczenie będzie mogła również zostać rozłożona na 10 rat. Wtedy zainteresowany podmiot uiści opłatę stanowiącą 25-krotność opłaty rocznej.

Foto: pixabay.com

Od 2023 r. rozróżnienie pomiędzy rękojmią za wady a niezgodnością towaru z umową

Warto pamiętać, że w 2023 roku weszły w życie istotne zmiany w zakresie prawnej ochrony konsumentów. Nowelizacja objęła przede wszystkim przepisy Kodeksu cywilnego, ustawy o prawach konsumenta i ustawy prawo prywatne międzynarodowe. Zmiany te prawodawca wiąże z koniecznością implementowania unijnych dyrektyw ujednolicających rozwiązania państw członkowskich UE.

Teraz do umów zobowiązujących do przeniesienia własności towaru na konsumenta nie będzie można stosować przepisów kodeksowych dot. rękojmi za wady. Od tej reguły ustawodawca wprowadził pewne wyjątki, ale zmiana obejmie większość umów konsumenckich funkcjonujących w obrocie. Spod nowych przepisów ustawy o prawach konsumenta ustawodawca wyłączył jednak umowy dotyczące nieruchomości. W tym przypadku tak jak do tej pory konsument będzie mógł dochodzić swoich praw w oparciu o przepisy o rękojmi za wady.

Przedsiębiorca od teraz będzie miał też jedynie 14 dni na zajęcie stanowiska w kontekście reklamacji konsumenta. Do tej pory sprzedawca miał 30 dni na odniesienie się do złożonej reklamacji. Warto wiedzieć, że brak odpowiedzi na zgłoszoną reklamację oznacza uznanie jej zasadności przez przedsiębiorcę. Termin ten ma więc w praktyce bardzo ważne znaczenie.

Nowe przepisy wprowadzają do systemu prawnego ważne definicje. W ustawie o prawach konsumenta znajdziemy definicję towaru; kompatybilności, funkcjonalności, interoperacyjności oraz niezgodności towaru z umową. Założenie jest takie, aby konsument w łatwy sposób mógł zakwalifikować dostrzeżone wady towaru jako niezgodność z umową.

Prawodawca ustanowił również nową sekwencję roszczeń i oświadczeń, z jakimi konsument może zgłosić się do sprzedawcy. Teraz kupujący w pierwszej kolejności może wystąpić do sprzedawcy z żądaniem naprawienia towaru lub jego wymiany. Jeśli sprzedawca nie wywiąże się z wymiany/naprawy towaru lub czynności te będą powiązane z nadmiernymi kosztami albo odmówi on po prostu takich czynności, otworzy się możliwość do złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny lub odstąpieniu od umowy.

W dalszym ciągu dotychczasowe przepisy dotyczące rękojmi za wady fizyczne i prawne dotyczyć będą relacji pomiędzy przedsiębiorcami.

Foto: pixabay.com